Pedagog szkolny


 


 

Pedagog to nie rzemieślnik
Pedagog to twórca
Pedagog to nie kuglarz
Pedagog to artysta
Twórca nigdy nie powiela sposobów działania
Twórca nigdy nie otwiera tym samym kluczem różnych osobowości
Ani tym bardziej nie czyni tego wytrychem
Twórca stara się odejść od utartych schematów.

[M. Śnieżyński, Barwy życia, Kraków 1981]


 


 

Godziny pracy Pedagoga Szkolnego

 

 

Poniedziałek 7.30 - 15.30

                                                                                                                                     Wtorek 12.00 -16.00 

Środa 7.30 - 12.30 

Czwartek 7.30 - 14.30 

Piątek 7.30 - 12.30

 


 

Obszary działań Pedagoga Szkolnego:

Zadania pedagoga i psychologa szkolnego wg ROZPORZĄDZENIA MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 9 sierpnia 2017 r.  w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach.


1) prowadzenie badań i działań diagnostycznych uczniów, w tym diagnozowanie indywidualnych potrzeb rozwojowych
i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów w celu określenia mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań
i uzdolnień uczniów oraz przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów,
w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie ucznia i jego uczestnictwo w życiu przedszkola, szkoły
i placówki;
2) diagnozowanie sytuacji wychowawczych w przedszkolu, szkole lub placówce w celu rozwiązywania problemów wychowawczych
stanowiących barierę i ograniczających aktywne i pełne uczestnictwo ucznia w życiu przedszkola,
szkoły i placówki;
3) udzielanie uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej w formach odpowiednich do rozpoznanych potrzeb;
4) podejmowanie działań z zakresu profilaktyki uzależnień i innych problemów dzieci i młodzieży;
5) minimalizowanie skutków zaburzeń rozwojowych, zapobieganie zaburzeniom zachowania oraz inicjowanie różnych
form pomocy w środowisku przedszkolnym, szkolnym i pozaszkolnym uczniów;
6) inicjowanie i prowadzenie działań mediacyjnych i interwencyjnych w sytuacjach kryzysowych;
7) pomoc rodzicom i nauczycielom w rozpoznawaniu i rozwijaniu indywidualnych możliwości, predyspozycji
i uzdolnień uczniów;
8) wspieranie nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i innych specjalistów w:
a) rozpoznawaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych
uczniów w celu określenia mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów oraz przyczyn niepowodzeń
edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających
funkcjonowanie ucznia i jego uczestnictwo w życiu przedszkola, szkoły i placówki,
b) udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

Uczniu do Pedagoga Szkolnego przyjdź, gdy:
- czujesz się samotny i myślisz, że nikt cię nie rozumie,
- szukasz sposobu porozumienia się z kolegami,
- czujesz, że nie radzisz sobie z problemami,
- chciałbyś z kimś porozmawiać,
- masz problem i nie wiesz, jak go rozwiązać,
- masz problemy rodzinne,
- chcesz podzielić się swoim sukcesem, radością,
- przyjdź także z każdą sprawą, z którą sam nie potrafisz sobie poradzić, zapraszam.

Rodzicu zwróć się do Pedagoga Szkolnego, gdy:
- niepokoi Cię zachowanie dziecka,
- chcesz porozmawiać o dziecku i Twoich z nim relacjach,
- masz pytania dotyczące wyników w nauce i jego funkcjonowania w szkole,
- potrzebujesz wsparcia w procesie wychowania,
- szukasz pomocy, wsparcia i porady.


 

Drogi rodzicu, wychowanie to wieloletni proces, to długa droga. A skoro droga - to pomocne na niej mogą być drogowskazy:

  1. Przyjrzyj się celom, które stawiasz sobie jako rodzic.

  2. Zarezerwuj sobie określoną porę na wspólną zabawę z dzieckiem.

  3. Znajdź zajęcia, które będą sprawiały przyjemność Tobie i dziecku.

  4. Pozwól dziecku popełniać błędy, ponieważ nauka metodą prób i błędów okazuje się najlepszą drogą. Ważne, aby nie dopuścić do popełnienia znaczącego błędu przez dziecko, który mógłby wywrzeć niekorzystny wpływ na jego rozwój fizyczny czy emocjonalny. Wymaga to od rodzica dużej uwagi i roztropności.

  5. Bądź dla dziecka wsparciem i służ mu pomocą, gdy sytuacja zaczyna go przerastać.

  6. Zachowuj się w taki sposób, jak chciałbyś, aby zachowywało się Twoje dziecko.

  7. Nie szczędź dziecku pochwał i zachęt.

  8. Określ jasno granice i ustal konsekwencje.

Dziecko, którego rodzice okazują mu miłość, poprzez szacunek dla jego uczuć i potrzeb, akceptację jego ograniczeń i trudności, dostrzeganie jego mocnych stron i starań, obdarzanie zaufaniem, poświęcanie mu czasu i uwagi – uczy się kochać siebie i innych ludzi. Daje to szansę na szczęśliwe życie i budowanie satysfakcjonujących relacji z innymi. A to wielki skarb, jaki możemy ofiarować naszym dzieciom na drogę do ich samodzielnego życia.

 

Zapraszamy do współpracy – Agnieszka Hinc